Ερωτομανία ή αλλιώς Σύνδρομο Clerambault
Το Σύνδρομο Clerambault ή αλλιώς Ερωτομανία περιεγράφηκε
για πρώτη φορά το 1885 από τον G G De Clerambault. Πρόκειται για μια μορφή
παρανοϊκής αυταπάτης με ερωτική ιδιότητα. Ο ασθενής (στη πλειοψηφία των περιπτώσεων
ανύπανδρες νεαρές γυναίκες) πιστεύει πως ένα πολύ διάσημο ή σεβαστό άτομο είναι
ερωτευμένο μαζί του. Συνήθως ΄΄το θύμα΄΄ της αυταπάτης είναι μεγαλύτερο σε
ηλικία και μπορεί να είναι από ένα διάσημο πρόσωπο της πολιτικής σκηνής ή της
οθόνης μέχρι ένα τοπικό πρόσωπο όπως ιατρός ή ιερέας. Η επαφή μεταξύ του
ασθενούς και του θύματος είναι ελάχιστη έως ανύπαρκτη, καθώς δε συνέβη τίποτα
ώστε να τονωθεί ή να ενθαρρυνθεί μια τέτοια πεποίθηση.
Πόσο συχνά μπορεί να εμφανίζεται το Σύνδρομο Clerambault;
Η ηλικία από την οποία ξεκινάει να εμφανίζεται συνήθως
είναι η μέση ή όψιμη ενήλικη ζωή και η πορεία του ποικίλλει. Γενικά οι παραληρητικές
διαταραχές εμφανίζουν μια αναλογία γυναίκα/άνδρα 3:1. Υπάρχει η υποψία
οικογενειακής μετάδοσης, όπως και η συννοσηρότητα (πχ. συχνές διαταραχές της
διάθεσης). Τα άτομα αυτά είναι συχνά απομονωμένα, με λίγες κοινωνικές επαφές ή
άνεργα.
Συμπτώματα του Συνδρόμου Clerambault
Το πιο εμφανές σημάδι της ερωτομανίας είναι η λανθασμένη
πεποίθηση του ατόμου που το βιώνει πως κάποιος έχει έντονα συναισθήματα προς
αυτό. Αρχικά αυτό μπορεί να βοηθήσει τη διάθεση και την αυτοεκτίμηση του, αλλά
μπορεί να το εκνευρίσει αν κάποιος του πει ότι δεν είναι αλήθεια.
Τα άτομα που πάσχουν από το σύνδρομο Clerambault μπορεί να
συμπεριφέρονται φυσιολογικά στα περισσότερα σημεία της ζωής τους, αλλά καθώς η
αυταπάτη μεγαλώνει να νομίζουν πως το άτομο που υποτίθεται πως είναι ερωτευμένο
μαζί τους τους στέλνει μη λεκτικές ενδείξεις. Μπορεί να βλέπουν μηνύματα σε
καθημερινά πράγματα όπως οι αριθμοί στις πινακίδες κυκλοφορίας ή τα φώτα στα
αεροπλάνα.
Επιπλέον η ερωτομανία μπορεί να αποτελεί σύμπτωμα και
μιας πάθησης που επηρεάζει τον τρόπο σκέψης όπως είναι η σχιζοφρένια, η
διπολική διαταραχή, οι όγκοι εγκεφάλου, ο εθισμός στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά
και η άνοια (πολύ σπάνια).
Θεραπεία
Ένας ιατρός μπορεί να βοηθήσει τον ασθενή να διαχειριστεί
τα συμπτώματα του, όμως υπάρχει και η πιθανότητα ο πάσχων να μη ζητήσει ποτέ
βοήθεια. Αυτό συμβαίνει καθώς όλα φαίνονται αληθινά και κάνουν το άτομο που
πάσχει από ερωτομανία να νιώθει καλά. Πολλές φορές ο μόνος λόγος που ο ασθενής μπορεί
να επισκεφτεί τον ιατρό να είναι επειδή το θέλουν οι φίλοι ή οικογένεια του.
Οι προτάσεις ενός ειδικού μπορεί να περιλαμβάνουν:
💔 Τη θεραπεία της
ομιλίας (κύρια θεραπεία).
💔Τη συνταγογράφηση
φαρμάκων όπως αντιψυχωτικά, αντικαταθλιπτικά ή άλλα σκευάσματα σταθεροποίησης
της διάθεσης.
💔Την ακούσια θεραπεία.
Εάν ο ασθενής αποτελεί κίνδυνο για τον εαυτό του ή τους γύρω του ίσως χρειαστεί
να νοσηλευτεί σε κάποιο νοσοκομείο ώστε να βελτιωθεί.
Βιβλιογραφία
·
https://www.webmd.com/mental-health/what-is-erotomania
·
https://patient.info/doctor/de-clerambaults-syndrome
·
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2552541/
·
https://www.psychopolis.gr/erotomania-psichosis-paraisthisis/
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιο σας.