Αγαπημένο
μου παιδί ,
Εμείς αποφασίσαμε
να σε φέρουμε σε αυτό τον κόσμο.
Δεν μας διάλεξες εσύ για γονείς. Οφείλουμε λοιπόν να σε προστατέψουμε από κάθε είδους
πληγές. όταν λέω πληγές δεν εννοώ αυτές τις πληγές που κάνεις όταν πέφτεις
με το ποδηλατάκι σου ή όταν σκοντάφτεις.. Ααα όχι . Όταν λέω πληγές εννοώ τις πληγές
της ψυχούλας σου.
Είμαστε εδώ για να ζήσεις μια όμορφη ζωή με τους γονείς σου. Δεν έχουμε κανένα δικαίωμα – ΚΑΝΕΝΑ- να σε μολύνουμε. Μπορεί με τον μπαμπά σου να έχουμε τις διαφωνίες μας , τους καβγάδες μας αλλά σου υπόσχομαι ότι όσο περνάει από το χέρι μας εσένα θα σε έχουμε πάντα χαμογελαστό. Ξέρεις εμείς οι νέοι γονείς είμαστε νευρικοί, δουλεύουμε πολύ και γενικά χάνουμε το νόημα της οικογένειας.
Υ.γ Οικογένεια είναι αγάπη,
σεβασμός και ειλικρίνεια.
Οικογένεια είναι
να έχεις ένα δέσιμο , να υπάρχει κατανόηση στο ζευγάρι, να είναι μια γροθιά οι δύο
τους. Έτσι μεγαλώνει ένα παιδί ευτυχισμένο. όταν βλέπει τους γονείς να
αγαπιούνται, να κάνουν πράγματα όλοι μαζί, να μην είναι σκορποχώρι. Ένα παιδί
θέλει να αγκαλιάζονται στον καναπέ και να βλέπουν όλοι μαζί παιδικά, να παίζουν
όλοι μαζί. Αυτές είναι αθώες ψυχές , δεν θέλουν τα ακριβά παιχνίδια. Θέλουν μια
ΑΓΚΑΛΙΑ, ένα ΧΑΔΙ από την μαμά και τον μπαμπά. Μην ξεχνάμε λοιπόν
εμείς οι νέοι γονείς ότι επιλέξαμε να φέρουμε στον κόσμο αυτό το παιδί. Κάθε πρωί
κοιτάζω αυτά τα ματάκια ,που μου υπενθυμίζουν, ότι ακόμα κι αν έξω έχει
παγωνιά και καταιγίδες μέσα στο σπίτι πρέπει να υπάρχει θαλπωρή και χαρά, πάντα
χαρά.
Θέλουμε Χαρούμενα παιδιά, όχι μελαγχολικά!!!!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιο σας.