Όταν
ήμουν μικρή, συνήθιζα να τρυπώνω στο πλυσταριό της γιαγιάς, να χώνομαι στο
δωμάτιο με τις ραπτομηχανές, και να ψάχνω στο παλιό καναπεδάκι. Εκεί, ανάμεσα
σε τόσους θησαυρούς, έβρισκα τον πιο πολύτιμο από όλους, έναν Καζαμία.
Ήταν
λες και άνοιγα τις πύλες ενός παράξενου κόσμου, που ήταν γεμάτος μαγεία και
μυστήριο. Κάποια πράγματα τα καταλάβαινα, κάποια άλλα όχι. Θυμάμαι να χαζεύω το
εξώφυλλο με τον Μάγο-Αλχημιστή, κι ύστερα το εορτολόγιο, τα ζώδια, γεωργικές
συμβουλές και φυσικά Ονειροκρίτη! Πόσες φορές δεν έψαξα μέσα στον Ονειροκρίτη!
Μην με ρωτάς τι καταλάβαινα, ούτε που θυμάμαι!!
Σημασία
είχε αυτό, ο Καζαμίας ήταν ένα βιβλίο που είχε στην κατοχή της η γιαγιά η
Βούλη, δεν μπορούσε παρά να είναι ένα ξεχωριστό βιβλίο, για λίγους, για
εκλεκτούς ανθρώπους, κι εγώ όφειλα να το αποκωδικοποιήσω!
Στην πραγματικότητα βέβαια, ο Καζαμίας, μόνο έντυπο
των Εκλεκτών δεν ήταν! Ίσα ίσα που ήταν ένα από τα πιο δημοφιλή λαϊκά βιβλία.
«Καζαµίας» αποκαλείται ο μάγος-Αλχημιστής που
στα παιδικά μου μάτια, με το τηλεσκόπιό του, έμοιαζε να ανακαλύπτει στα αστέρια
όλα τα μυστικά του κόσμου, και να τα λέει στη γιαγιά.
Στην
Ελλάδα, ο Καζαμίας ξεκίνησε να τυπώνεται στα μέσα του 19ου αιώνα. Προέρχεται
από τον ιταλικό Casamia που εκδόθηκε, για πρώτη φορά, στη Ραβέννα της Ιταλίας
το 1763. Αν ψάξει όμως κανείς τις ρίζες του, αυτές απλώνονται από την αρχαία
Βαβυλώνα, με τα ημερολόγια τα οποία περιείχαν αστρομετεωρολογικές προγνώσεις, μετεωρολογικά
και αστρονομικά φαινόμενα.
Ο Καζαμίας λοιπόν είναι ένα έντυπο, το οποίο
συνήθως περιλαμβάνει εορτολόγιο, εγκυκλοπαιδικές γνώσεις, ιατρικές συμβουλές,
προβλέψεις για διάφορα κοινωνικά, πολιτικά και άλλα γεγονότα, ονειροκρίτες,
προγνωστικά του καιρού, πρακτικές συμβουλές για τη γεωργία, την κτηνοτροφία, τη
μελισσοκομία κ.λπ., την υγιεινή διατροφή, σύντομα χρονικά των σπουδαιότερων
γεγονότων της χρονιάς που πέρασε, παροιμίες, αινίγματα, μύθους, έθιμα, ζώδια
και διάφορες άλλες πληροφορίες. Το περιεχόμενο ποικίλει, αναλόγως την έκδοση.
Σήμερα, το έντυπο αυτό σιγά σιγά σβήνει, καθώς
όλο και λιγότεροι νέοι γνωρίζουν την ύπαρξή του. Έχουν μείνει κυρίως κάποιοι
ηλικιωμένοι, να το αποζητούν κυρίως ως μία συνήθεια, παλαιών, περασμένων, μα
όχι ξεχασμένων, χρόνων!
Πηγές:
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιο σας.