Έντβαρτ Μουνκ: Κραυγή |
Η κρίση πανικού είναι ένα
αίσθημα φόβου και άγχους που μπορεί να μας κυριεύσει εντελώς ξαφνικά και
συνήθως συνοδεύεται από έντονα σωματικά συμπτώματα όπως: ζαλάδα, δύσπνοια, ταχυκαρδία,
μούδιασμα σε κάποιο μέρος του σώματος, ακόμη και λιποθυμία. Πολλοί άνθρωποι
αισθάνονται ένα αίσθημα τρόμου κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας κρίσης, σαν να
πρόκειται να συμβεί κάτι κακό, σαν να πρόκειται να πεθάνουν.
Έχοντας προσωπική εμπειρία και ερχόμενη αντιμέτωπη με κρίσεις πανικού από 1 9 χρόνων, έχω να υπογραμμίσω το εξής: Όταν αποδέχτηκα ότι αυτό είναι κάτι, που μπορεί να με ακολουθεί σε όλη μου τη ζωή, ηρέμησα!!! Συμφιλιώθηκα με αυτό και όταν νιώθω ότι με πιάνει κρίση πανικού, αναγνωρίζω πλέον τα συμπτώματα και μαθαίνω ηρεμώ τον εαυτό μου.
Αρχικά δεν σας κρύβω ότι είχα αμυντική στάση. Δηλαδή και
να εξηγήσω καλύτερα τί εννοώ: όταν έπρεπε να μπω για παράδειγμα σε κάποιο
μεταφορικό μέσω που είχε πολύ κόσμο, επέλεγα να μπω από μπροστά, για να μην
βλέπω τον κόσμο και να για μην νιώθω ότι μου παίρνει το οξυγόνο. Στην τσάντα
μου υπήρξε πάντα νερό και απασχολούσα τον εαυτό μου κοιτάζοντας έξω η
ακούγοντας μουσική. Κάποια στιγμή συνειδητοποίησα ότι όταν με έπιανε μια τέτοια
κρίση στον δρόμο, τηλεφωνούσα στην μαμά μου. Την είχα ανάγκη μέχρι να ηρεμίσω. Μελετούσα
κάθε άρθρο και κάθε ομιλία που είχε να κάνει με αυτό, ώσπου διάβασα ότι η φωνή
της μαμάς μας, μάς ηρεμεί σε μια τέτοια κατάσταση.
Ας ξεκολλήσει λοιπόν από πάνω μας αυτή αίσθηση ότι είμαστε «προβληματικοί».
Ένα μεγάλο ποσοστό του σύγχρονου κόσμου αντιμετωπίζει αυτή την σύγχυση! Ας
δούμε λοιπόν αυτό που μας συμβαίνει χωρίς
ενοχές, χωρίς ντροπή και ας προχωρήσουμε ελευθερώνοντας τους εαυτούς μας ! ! !
Ελληνική Στατιστική Αρχή |
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιο σας.